Ten okres lata to mój ulubiony pod względem dostępności świeżych owoców. Nie raz się przekonałem ze właśnie teraz jest najlepszy czas na pyszne owoce.
Żyjemy w umiarkowanym klimacie i tutaj w odróżnieniu od chociażby Włoch wszystko dojrzewa później. Początek lata kusi, ale tak naprawdę większość owoców pochodzi jeszcze z krajów nam odległych gdzie owoce muszą być zbierane jeszcze niedojrzałe, żeby przetrwały podróż do naszego kraju. To samo z pomidorami, które to już w czerwcu natrafimy na polskie ale to nadal szklarniowe i to z uprawy hydroponicznej.
Teraz jednak sprawa ma się inaczej i wszystko jest prosto z pola i od polskiego rolnika. Warto teraz skusić się na pyszne owoce i ja również nie mogę Państwu nie zaproponować czegoś z ich wykorzystaniem.
W tym tygodniu warto się skusić na klasyczną parmigiane , która to oczywiście została przygotowana z przepięknych i dojrzałych bakłażanów. Parmigiana dla tych co nie wiedzą to zapiekanka ze smażonych na oliwie bakłażanów gdzie póżniej jak lasagna przekłada się ją warstawami raz to mozzarellą a raz to z pomidorem .Z owoców nie mogłem się nie oprzeć żeby nie wykorzystać piękne i soczyste brzoskwinie które to zmiksowałem w celu stworzenia musu do słynnego Bellini. Część tych brzoskwini również delikatnie poddusiłem w syropie cukrowym i tak powstała świetna baza do pucharku lodowego Pesca Melba.
Z deserów informuje, że zrobiłem Meringatę ,czyli tort bezowy, który wzbogaciłem dodatkowo wiśniami w syropie z naszego sadu. Jak szukacie Państwo idealnego deseru na upał polecam gorąco granitę z melissy i mięty z naszego zielnika , którą to zawsze w stylu sycylijskim możemy wzbogacić dużo ilością bitej śmietany
Teraz to również czas malin – je polecam z bitą śmietaną lub z lodami śmietankowymi.
Na koniec informuje ze nasza szklarnia zarosła w piękną bazylie neapolitańską – będą Państwo mieli okazje ją posmakować w naszych sałatkach jak Caprese czy Mista.
Zapraszam serdecznie do naszej restauracji, końcówka lata zapowiada się bardzo dobrze, będziemy rozpieszczać Państwa podniebienia .
Jakiś czas temu miałem okazje zostać zaproszony na wydarzenie Vininova Wine e Spirits Festiwal organizowanego przez Vininove w Krakowie. Z Vininovą znamy się w sumie niedawno – współpracę zaczęliśmy tak naprawdę przypadkowo z uwagi ze interesował mnie producent którego zaczęli akurat importować. Dalsza współpraca bez wątpienia mocno się zakorzeniła z uwagi na ich przedstawiciela regionalnego ( Grzegorz Król ) , którego znam już od bardzo dawna i cenie za wysoki profesjonalizm i miłość do włoskich win.
Warto wspomnieć że portfolio Vininovy na samym początku jakoś mnie szczególnie nie zachwycało – z czasem na szczęście się to mocno zmieniło. W ciągu tych dwóch lat zauważyłem wielką poprawę – wdrożyli do swojej oferty wielu wybitnych producentów, ale również i mało znane winnice które to dopiero zaczynają swoją przygodę na rynku.
Mimo ze nie jestem wielkim miłośnikiem macerowanych win, nie mogę przejść obojętnie wobec takiej oferty jaką ma Vininova. Podczas wspomnianego festiwalu dane mi było spróbować genialne wina od Princica– jednego z topowych producentów pomarańczowych win z Friuli. Największe wrażenie zrobiła na mnie Ribolla Gialla – co jest chyba najbardziej niedocenianym szczepem we Friuli. Większość Ribolle winifikuje bardzo prosto i można powiedzieć ze obok prosecco jest najbardziej rozpoznawalnym winem w supermarketach. Princić z tego szczepu wyciągnął świeżość i piękny bukiet miodowo – orzechowo który czuć było na podniebieniu za każdym łykiem.
Obok Princicia, w ofercie Vininovy warto wspomnieć Radikona od którego ponoć wszystko się zaczęło w kwestii długo macerowanych win ( jego wina miałem akurat okazje spróbować przed tym wydarzeniem ). Degustowałem głównie czerwone pozycje gdzie Merlota zapamiętałem najlepiej. Było bardzo eleganckie,satynowe z lekkimi taninami i długim migdałowym finiszem.Dla prawdziwych koneserów w ofercie Vininovy warto wspomnieć ze znajduje się również Ribolla Gialla. Wino jest dostępne w ograniczonej ilości, butelka nie jest tania, ale jak ktoś kocha ten styl to na pewno warto się skusić.
Na wydarzeniu miło było spotkać również Jelene Bressan, którą znałem już podczas wizyty w jej winnicy i która tym razem polała mi niesamowicie genialny ponad 10 letni Pignol. Na tej butelce wyjątkowo można było się przekonać o sile ewolucji tego szczepu – Pignol bez wątpienia to wino stworzono do leżakowania. W innym całkiem stylu, wcale nie gorszym było Pinot Grigio w wersji różowej (ramato )Zachwycił mnie głównie bogatym bukietem pieczonych owoców i żywicy na finiszu.
Całkiem z drugiej strony Włoch a konkretnie z Piemontu miło było posmakować kilka pozycji od Elvio Cogno , którego mimo tego ze jest nowoczesnym Barolistą w swojej ofercie ma takie perełki jak Anas-Cetta czy Barbera Pre-Philloxera. Jak lubicie bardzo złożone wina to polecam szczególnie tą drugą pozycję. Pre- Philloxera to wino z ponad 100 letnich krzewów, które bucha ziołami i przyprawami jak nie jeden Pinot z burgundii .Cena jak na Barbere jest dość wysoka, ale trudno znaleźć tańszą Barbere na rynku w tak pięknym stylu.
Idąc dalej musze pochwalić młodego producenta a mowa konkretnie o Marco Lanzotti. Mimo młodego wieku chłopak ma w swojej ofercie bardzo interesujące wina z okolic Modeny a konkretnie warto u niego spróbować Lambrusco di Sorbara o nazwie Spoma. W odróżnieniu od większości Lambrusc z tego regionu jakie piłem dotychczas ta pozycja była wyjątkowo aromatyczna i świeża. Kwasowość to główna cecha Sorbary którą wielu winiarzy nie potrafi optymalnie okiełznać, ale na szczęście Marcowi się to udało. Jego Sorbara była bardzo przyjemna i mega pijalna co niestety skutkowało dość szybkim znikaniem w kieliszku.
Młode pokolenie winiarzy ostatnimi czasy robi znakomitą robotę co kolejnym świetnym przykładem są wina musujące od Alessandry Divelli .Winnica znajduje się na pograniczu Franciacorty czyli najsłynniejeszego regionu Włoch pod względem starej metody . Jej blanc de Blanc było niesamowicie świeże i mineralne , ale największe wrażenie zrobiło na mnie jej Pinot Nero o nazwie Clo Clo ( leżakowane ponad 40 miesięcy na drozdzach ). Ta butelka moim zdaniem śmiało może konkurować z najlepszymi Pinotami w Szampanii a cena jak na tą jakość jest naprawdę bezkonkurencyjna.
To chyba moje najlepsze degustacje tego dnia, to był bardzo udany dzień. Dziękuje oczywiście Vininovie za zaproszenie, bardzo miło ze coś takiego zorganizowali w Krakowie . Liczę ze za rok znów się zobaczymy i będzie znów co nowego odkrywać. Wytypowane pozycje niedługo trafią do naszej piwnicy, jak ktoś jest zainteresowany pre- orderem zapraszam do kontaktu, chętnie przedstawię ofertę i najbliższe terminy zamówień. Pozdrawiam serdeczne, Chef.
Za nami przesilenie letnie – 21 czerwca była najkrótsza noc w tym roku. Wczoraj z uwagi na burze nie udałem się na poszukiwania słynnego kwiatu paproci , zniechęcił mnie również fakt, że rok temu szukałem go prawie całą noc i niestety moje poszukiwania poszły na marne. Powiadają, że paproć nie kwitnie i głupi ten kto szuka,ale tradycja to tradycja i nie ma co szukać dziury w całym…
Podobnie zresztą jak z Wigilią Św. Jana w Parmie . 23 czerwca każdy parmeńczyk wie, że musi zjeść talerz Tortelli a o poranku zebrać poranną rosę która to niby ma właściwości lecznicze.
Jako rodowity emiliańczyk nie mogę zawieść i nie podtrzymać tradycji, więc dzisiaj również i w Lechalet będzie taka możliwość. Przygotowałem menu wigilijne , gdzie clou programu to oczywiście Tortelli di Erbetta. Do nich Maria zaserwuje świetne Lambrusco półwytrawne od Fattoria Moretto a na deser będzie oczywiście Tiramisu. Menu będzie dostępne przez cały weekend , ale to dziś tak naprawdę należałoby z niego skorzystać . Jak zjecie te Tortelli to jutro koniecznie zawińcie ręcznik wokół podudzia i wybierzcie się na spacer w dość zarośnięte pole.Z ręcznika wyciśniecie magiczny płyn i oto macie panaceum na wszystko.
Wraz z początkiem kwietnia standardowo przychodzi czas na zakończenie sezonu. To była wyjątkowo mroźna i piękna zima. Śniegu nie brakowało i moim skromnym zdaniem-biorąc pod uwagę ostanie lata, warunki pogodowe były naprawdę świetne.
Sezon zaczęliśmy standardowo początkiem grudnia i wyjątkowo w tym roku otworzyliśmy również w święta Bożego Narodzenia.
W tym roku kolejny raz udało nam się zorganizować udane weekendy z pizzą – wiem ze kilku z Was zagląda do nas tylko kiedy jest ten specjał i właśnie dla was był ten czas.
Co do restauracji przez całą zimę nie brakowało ciekawych propozycji spoza karty, starałem się co tydzień zaproponować ciekawe dania oparte o najlepsze składniki jakie miałem akurat dostępne pod ręką . Maria również z wielką dbałością selekcjonowała dla was wiele interesujących win, które jak zwykle staraliśmy się zgrać z propozycją tygodnia.
Desery to kolejny dział z którego jestem bardzo zadowolony. Tej zimy dużo piekliśmy dla was w okresie przedświątecznym a zamówienia na desery napływały do nas również w okresie normalnej pracy. Ciągle doskonale swój warsztat cukierniczy i dziękuje że doceniacie moje starania, mimo że czasami to nie są perfekcyjne wypieki.
Teraz jednak przychodzi czas na zwolnienie tempa , ale oczywiście nie jest tak ze zamykamy. Przez następne 3 miesiące ( aż do początku lipca ) będziemy dla was dostępni – lecz tylko weekendami. Po drodze jest oczywiście Wielkanoc i Majówka, gdzie oczywiście możecie liczyć na naszą gościnę.
Mam wiele pomysłów w głowie, receptur do przetestowania i teraz jest ku temu najlepszy czas.
Dziękuje z całego serca za kolejny wspólny sezon (64. jak nie pomyliłem się w obliczeniach ) jak zwykle było i jest ciągle dla mnie wielką przyjemnością dla Was gotować. Nie ukrywam ze już nie mogę się doczekać kolejnego weekendu a ten będzie wyjątkowy, bo wielkanocny i z Jagnięciną Podhalańską w roli głównej.
Więcej szczegółów co do Wielkanocy już w najbliższych dniach. Wielkie podziękowania jeszcze raz i do zobaczenia w Murzasichlu.
2022 już prawie za nami. Sam nie wiem kiedy to uciekło, ale to prawda, kiedy mówią, że czas szybko leci jak dużo się dzieje.
Nadszedł czas świąt, czas, kiedy wszyscy dzielimy się opłatkiem i życzymy sobie wszystkiego dobrego.
Chciałbym z tej okazji zyczyć wam wszystkiego dobrego na te święta i przy okazji również tyle samo dobroci na 2023. Dziekuje za ten wspaniały wspólny rok i mam nadzieje ze w nadchodzącym nowym roku zobaczymy się równie często.
Pamiętajcie ,że TA RESTAURACJA to nie tylko krzesła, stoły i jedzenie, ale i ….ludzie. Wy tworzycie razem z nami to miejsce i po 30 latach działalności jestem niesamowicie wdzięczny za wasze przywiązanie do tego miejsca.
Dziękuje z całego serca jeszcze raz i udanej pysznej wigilijnej uczty .
Jak po każdym sezonie i tym razem przyszedł czas na podsumowania. Na wstępie chciałbym jeszcze raz podziękować za wasze wsparcie. Mimo trudnych czasów,gdzie wiele restauracji się zamyka my nadal mamy Was!!! Z serca mocno dziękuje, jest mi niezwykle miło, że po tylu latach nasza kuchnia nadal cieszy sie dużą popularnością – dla nas to duży sukces i kolejny impuls żeby sie nie zatrzymywać i ciągle iść do przodu.
Co do sezonu, tego lata działo się sporo i wyjątkowo dużo tym razem udało się zadziałać w terenie. Co robiliśmy kiedy dla was nie gotowaliśmy ? Oto konkrety:
Dziki Bez ( zbiór w połowie czerwca, tereny wysokogórskie ) – zrobiliśmy syrop, który standardowo jest głównym składnikiem naszego kultowego Hugo
Wiśnia ( zbiór koniec lipca, owoc z własnego sadu ) – zrobiliśmy wiśnie kandyzowane w syropie, które podawaliśmy do lodów i puddingów ryżowych
Melissa i Mięta ( zbiór przez cały okres lata, ziele z własnego zielnika ) – zrobiliśmy odświeżająca granitę i syrop do herbaty
Młode pędy jodły ( zbiór koniec czerwca, surowiec pobrany z terenów wysokogórskich ) – wysuszyliśmy i sproszkowaliśmy do celów przyprawowych w kuchni
Szyszki limby ( surowiec pozyskany naturalnie , dzięki orzechówkom, okres lipiec-sierpień )– zrobiliśmy nalewkę według starego alpejskiego przepisu
Wierzbica ( zbiór koniec lipca, polany i hale – zebraliśmy dużo kwiatu, którego wysuszyliśmy do naturalnego naparu
Tarnina ( zbiór wrzesień, pola na pograniczu Spiszu i Podhala – zebraliśmy w celu zrobienia słynnej nalewki Bargnolino
Aronia ( zbiór wrzesień, owoc z własnego sadu ) – aronie wysuszyliśmy i wykorzystamy jako rodzynki w deserach i lodach
Mirabelka (zbiór wrzesień , owoc z własnego sadu ) – zrobiliśmy konfitury do deserów m. in do tart
Śliwka Węgierka ( zbiór wrzesień, owoc z własnego sadu ) – zrobiliśmy powidła do tart i lodów
Warto również wspomnieć ze przez całe lato do naszych sałatek korzystaliśmy z własnej wyhodowanej w szklarni rukoli, bazylii i roszponki. Sadziliśmy wszystko na wiosnę (zbiory odbywały się przez całe lato ).
Oczywiście nie pracowaliśmy tylko na polu 😊 trochę biurowej pracy też mieliśmy. Z nowych pomysłów i projektów udało się :
Wprowadzić co tydzień propozycje szefa kuchni. Była to starannie przygotowana cotygodniowa wkładka do menu z nowymi winami, deserami, daniami i koktajlami.
Zainstalować instalację fotowoltaiczną na dachu, która to dostarcza nam zielonej energii potrzebnej do pracy w kuchni ( nasza kuchnia w 80 procentach bazuje na elektryczności ).
Poszerzyć ofertę słodkości na wynos m in. Tarty, tiramisu i serniki.
Zbudować nową ofertę win , gdzie wprowadziliśmy kilku nowych i ciekawych producentów
Z konkretów to chyba tyle , ale teraz mimo tego ze już po sezonie nie zwalniamy tempa. Mamy w planach szkolenia, wyjazdy, remonty i posezonowe porządki generalne. Co weekend będziemy oczywiście dla was gotować w standardowych godzinach 13-21. Przed nami długi weekend listopadowy , później czeka nas Gęsina na św .Marcina. Z dobrych wiadomości informujemy ze w końcu dotarła do nas dostawa drewna bukowego i to oznacza tylko jedno – weekend z pizzą coraz bliżej 🙂 Zima w Tatrach już się pojawiła, ale liczymy że wróci ciepło i pojawi się długo wyczekiwana złota jesień. Dziękuje jeszcze raz i do zobaczenia w Murzasichlu :).
Od dzisiaj każdy dzień będzie dłuższy, aż do końca września kiedy to znów dzień zrówna się z nocą . Mimo ze mamy pierwszy dzień wiosny, jak każdy mieszkaniec Podtatrza dobrze wiem, że na ciepłe dni przyjdzie mi jeszcze trochę poczekać.
Niedźwiedzica z Gąsienicowej się już obudziła, ale moim zdaniem po krótkim rekonesansie okolicy, znów wróci do swojej gawry. W internetach wrze od pytań czy są już krokusy – ze spokojem można powiedzieć ze na chwilę obecną całkowicie ich brak 🙂 Oczywiście zaczną się pojawiać za jakiś czas w nielicznych skupiskach, ale do fioletowych dywanów przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać. W Lechalet powoli zwalniamy tempo, sezon powoli się kończy , ale Wielkanoc tuż tuż, więc przygotowania trwają… Jak co roku będzie jagnięcina, Colomba z crema di latte i kto wie co uda się jeszcze ciekawego przygotować. Najważniejsze , że z dnia na dzień jest coraz więcej światła, brakowało mi tego słońca, oby świeciło jak najdłużej .
Bez dobrego espresso nie można zakończyć dobrze posiłku,dlatego nie wyobrażam sobie końca obiadu bez dobrej filiżanki liscio. Zła jakość kawy całkowicie skreśla miejsce gdzie jadłem, mimo to, że do tego momentu było wszystko dobrze.
Kawa to bardzo ważny czynnik, kończy wszystko, albo prawie , bo wśród tradycjonalistów oczywiście po wszystkim jest jeszcze Grappa. Nie godnie jest pić kawę przed lub w trakcie posiłku, szczególnie z mlekiem , bo to zaburza nam smaki. Kawa ma być ostatnim smakiem jakie pozostaje nam na języku, im będzie ona lepsza tym lepsze wspomnienia nam zostaną .
Ogólnie w Lechalet jakość kawy zawdzięczamy 3 czynnikom :
Krystaliczna górska woda
Wysokiej jakości mieszanka kawy
Ręka Marii
W Murzasichlu mamy wielkie szczęście , że mamy świetną wodę – bo górską. Pochodzi od „samiuśkich” źródeł Suchej Doliny i gdyby nie fakt że zbiornik jest pod osłoną nieba , nie byłoby żadnego przeciwskazania żeby jej nie pić nawet bez obróbki termicznej. Kawa takiej wodzie zawdzięcza bardzo wiele – zresztą fakt że w 98 procentach składa się z wody mówi nam bardzo wiele.
Oczywiście bez dobrej mieszanki kawy też nie osiągniemy wysokiego poziomu i tutaj szczególnie chciałbym pochwalić palarnie Manuel Cafe z którą mamy przyjemność współpracować od jakiegoś czasu.
Tadeusz Kubiniec przedstawiciel regionalny Manuel i jeden z lepszych specjalistów kawy jakiego znam , idealnie dobrał nam gramatury ,wyregulował ekspres i doradził w kwestii ewentualnych modyfikacji młynka, więc uważam, że teraz kawa wychodzi tak jak wyjść powinna. Z informacji technicznych mieszkanka na której pracujemy bazuje na 80 procent ziarnach Arabiki a średni stopień palenia podkreśla klasyczny styl który czaruje bardzo przyjemnym bukietem orzechowo – czekoladowym.
Na koniec warto jeszcze podkreślić ostatni czynnik który bez wątpienia jest nie mniej ważny od reszty – wiem to z codziennej obserwacji, kiedy to często sam robie sobie kawę i mimo to nigdy nie wyjdzie mi jak z ręki doświadczonej baristki. Jak ze wszystkim praktyka czyni mistrza i tutaj każde dociągnięcie kolby, lekka kalibracja młynka , czy idealne zakończenie czasu ekstrakcji odgrywa kluczową rolę.
Sekrety naszej kawy już znacie, licze, że nawet jak nie jesteście miłośnikami kawy , chociaż raz skusicie się na nasze espresso – oczywiście obowiązkowo po deserach.
Są takie rzeczy, które nigdy mi się nie znudzą, a takim najlepszym przykładem jest Tarta Tatin. Mógłbym ją jeść bez końca , szczególnie teraz, kiedy zimą są pod ręką najlepsze jabłka.
Uwielbiam rodzime odmiany, jak szara reneta czy antonówka, pysznie smakują a druga sprawa mają szereg bardzo zdrowotnych właściwości odżywczych, które utrzymują się nawet po obróbce termicznej (jak np. polifenole – właściwości antyoksydacyjne).
Jak nie jedliście jeszcze Tarte Tatin to żałujcie , bo to deser jakich mało. Dla tych, co nie mieli jeszcze przyjemności , warto sprecyzować, ze Tarta Tatin to klasyczny jabłecznik w stylu francuskim. To, co wyróżnia go na tle innych jabłeczników (jak np. szarlotka czy strudel )to fakt, że jabłka są karmelizowane. Ten zabieg wzbogaca ciasto o lekko gorzki akcent, który to moim zdaniem jest kluczowym elementem dla tego wypieku. Na pewno ważnym czynnikiem jest też samo pieczenie z odwróconymi rolami – czyli jabłka na dole , ciasto na górze. Ten zabieg powoduje, że jabłka nie tracą wiele przez pieczenie , bo ich cały aromat zostaje zamknięty w otulinie ciasta
Tarte Tatin polecam zawsze skosztować z kwaśną śmietaną , najlepiej z tłustej śmietany jak crème fraiche , ale delikatne lody śmietankowe , też robią bardzo dobra robotę.
Oczywiście nie byłbym sobą jakbym nie sparował do tego deseru jakiegoś konkretnego trunku, i jak się okazało świetnie tutaj się zgrało Aszu 5 Puttonowe od Patriciusa ( 2002 rok ).
Trudno przelać na papier te wrażenia smakowe, dlatego zachęcam was gorąco do odwiedzin naszej restauracji i przekonania się na własnym podniebieniu o wyjątkowości tego deseru. Tarta Tatin na pewno zagości u nas bardzo często, przynajmniej póki nie zabraknie pysznych jabłek.
Ps. Jak byście byli zainteresowani również opcją na wynos , informuje ze takie Tarty wykonuje również na specjalne życzenie ( odbiór we własnym zakresie ). W celu dodatkowych informacji proszę o kontakt na : biuro@lechalet.pl,
Dzisiaj będzie o winach, ale nie byle jakich tylko z prawdziwego zdarzenia . Jakiś czas temu miałem okazje spróbować kilka win z ręki Aurelia który wraz z bratem i ojcem prowadzą małą butikową winnicę w regionie Franciacorta.
Jak się domyślacie mowa głównie o bąbelkach i winach winifikowanych metoda szampańską. Casa Caterina jak wspomniałem jest małym producentem, który postawił na jakość już na samym początku działalności. Ich filozofia jest bardzo prosta, bo kierują się naturalnymi praktykami. Winnica znana jest z uwagi na bardzo rzemieślnicze podejście do pracy, produkują bardzo mało butelek w skali roku i starają się tworzyć tylko i wyłącznie wina z wysokiej półki i biodynamiczne. Każda butla jest ręcznie sygnowana i leżakuje na drożdżach minimum 48 miesięcy.
Niewątpliwie są to pozycje dla wymagającego odbiorcy , który szuka klasyki i kunsztu w metodzie klasycznej.
Udało mi się ściągnąć kilka butelek , dzięki znajomości , ogólnie nie ukrywam, że łatwo nie było ( Aurelio zwykle o tej porze ma wszystko wyprzedane ).
Do naszej piwnicy w Murzasichlu na szczęście trafiło kilka kartonów z czego jedna pozycja biała Cuvee 60 – na bazie białych gron z dominacją Chardonnay i jedna różowa (Pagnocc)- czyli ich najbardziej reprezentatywne wino na bazie Pinot Meunier, które dojrzewa na drożdżach aż 92 miesiące
O pierwszym można śmiało powiedzieć, że jest to pozycja do food paringu. Piękny kolor ze złotymi refleksami pięknie prezentuje się w kieliszku, ale to co dzieje się po degustacji to w ogóle kosmos. W nosie mamy charakterystyczne zapachy dla Chardonnay z owocami tropikalnymi i kwiatami żarnowca , w ustach znów króluje skórka chleba z maślanymi akcentami. Interesujący jest również lekko dymny akcent, który zauważą bardziej uważni koneserzy. Wino to niewątpliwie pokazuje swoją wielką klasę również przez delikatne perlage które zauważyć można w dedykowanym to do tego wina kieliszku.
Z innej bajki jest oczywiście Pagnocc. To wino na specjalne okazje , wyjątkowa pozycja która mogłaby się zmierzyć z najlepszymi producentami w Szampanii. Nie jest przesadą to co mówię, bo to poważne wino na szczepie Pinot Meunier, które zachwyca przez niesamowitą złożoność i klasę. Wino pracuje na drożdżach min 92 miesiące i to czuć w każdym łyku. Pagnocc to róż o pięknych refleksach ceglanych, w nosie wiele się dzieje, głównie mamy do czynienia z bukietem z czerwonych kwiatów ( głównie malwa i róża ). Oczywiście w ustach króluje niesamowita równowaga i spotykamy akcenty popularne tylko w szampanach rocznikowych. Na wstępie mamy dużo poziomki, maliny i czerwonej porzeczki pózniej znów króluje tak zwane ” mon cheri ” z mineralnym finiszem jak na ten terroir przystało. Wino jest długie i zachwyca po każdym łyku, jak dotychczas mój nr jeden jak mam być szczery wśród wszystkich win na metodzie szampańskiej jakie dane mi było próbować.
Oby dwie pozycje są na pewno wyjątkowymi winami, warto sie skusić , bo naprawdę są to wina niesamowicie interesujące. Zapraszam do degustacji, pozdrawiam Chef.
